کد مطلب:280190 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:281
آداب هنگام بیداری
چون شب را از خواب بیدار شدی اولا سجده ی شكر بجا بیاور اقتداء للنبی (صلی الله علیه و آله و سلم) او اینكه خدای تعالی از روی كمال مرحمت و مكرمت و از بركت وجود مقدس امام عصر (ارواحنا فداه) روح تو را برگردانید و تو را زنده كرد و در خواب قبض روح تو را نفرمود و بیدار شدی در حالتی كه با محبت و ولای موالیان خود ثابت و مستقر هستی و نیت تو این است كه روز را به شام و شام را به روز برسانی با محبت و ولای اهل بیت معصومین (صلی الله علیهم اجمعین) و تمام این تفضلات از بركت وجود اقدس امام عصر است (ارواحنا فداه). پس بعد از سجده ی شكر بخوان دعائی كه در «كافی» و غیره از حضرت ابی عبدالله (علیه السلام) روایت است كه چون شب از خواب بیدار شوی بگو:
الحمد لله الذی رد علی روحی لاحمده و اعبده.
و باز فرموده كه حضرت رسول (صلی الله علیه و آله) چون بیدار می شدند می خواندند:
الحمد الله الذی احیانی بعد ما اماتنی و الیه النشور.
پس متذكر امام عصر (عجل الله فرجه) گردیده سه مرتبه بگوئی:
صلی الله علیك یا صاحب الزمان و رحمة الله و بركاته الحمد
[ صفحه 59]
لله الذی احیانی بولایتك و ولایة آبائك الطاهرین.
و چون بشنوی صدای خروس را، باز متذكر امام زمان خود (ارواحنا فداه) بشوی و متذكر شوی ذكر خروسها را - چنانكه در حدیث است - كه می گویند:
اشهد ان لا اله الا الله، وحده لا شریك له، و اشهد ان محمدا سید النبیین و ان وصیه سید الوصیین و ان الله سبوح قدوس رب الملئكه و الروح.
و تو كمتر از خروسی نباشی كه دراین وقت متذكر خدا و رسول و ائمه ی هدی (صلی الله علیهم اجمعین) باشد و تو نباشی. پس از آن به آسمان نظیر كنی و متذكر امام زمان خود شوی و بخوانی دعائی را كه از حضرت ابی عبدالله (علیه السلام) منقول است كه:
چون نظر به آسمان انداختی بگو:
سبحان من جعل فی السماء بروجا و جعل فیها سراجا و قمرا منیرا و جعل لنا نجوما و قبله نهتدی بها الی التوجه الیه فی ظلمات البر و البحر. اللهم كما هدیتنا الی التوجه الیك و الی قبلتك المنصوبد لخلقك، فاهدنا الی نجومك التی جعلتها امانا لاهل الارض و لاهل السماء حتی نتوجه بهم الیك، فلا یتوجه المتوجهون الیك الا بهم،و لا یسلك الطریق الیك من سلك من غیرهم، و لا لزم المحجة من لم یلزمهم.
واضح است نجومی كه امان از برای اهل زمین و آسمان اند، ائمه ی هدی (سلام الله علیهم اجمعین) هستند، و موید این مطلب است فقره كه توقیع رفیع شرف صدور یافته - چنانكه صاحب «احتجاج» (ره) از شیخ كلینی (قدس سره) روایت می كند - در جواب عریضه ی اسحق بن یعقوب به دست محمد بن عثمان
[ صفحه 60]
عمری توقیع منیع صادر شد به خط مولای ما صاحب العصر و الزمان (ارواحنا فداء)، از جمله فقرات آن این است:
و اما وجه الانتفاع بی فی غیبتی فكما الانتفاع بالشمس اذا غیبتها عن الابصار السحاب و انی لامان لاهل الارض كما ان النجوم امان لاهل السماء...
پس مسواك كن و وضو بگیر و خود را متعطر كن كه تا ثواب نمازت هفتاد برابر شود و در تمام آداب و سنن و ادعیه ی مسواك و وضو باید متوجه امام خود (ارواحنا فداه) باشی.
لمولفه:
ایا سلاله ی طه نتیجه ی لولاك
منم كه كمترین اندر برت ز چوب اراك
چرا كه نام من اندر زبان نمی آری
ولیك در دهن توست روز و شب مسواك
بعد از آن برخیزی برای نماز شب، چون برخواستی به جهت نماز، بگوئی:
بسم الله و بالله و الی الله، ماشاء الله لا حول و لا قوة الا بالله،اللهم اجعلنی من زوارك و عمار مساجدك، و افتح لی باب توبتك، و اغلق عنی باب معصیتك و كل معصیة، و الحمد الله الذی جعلنی ممن یناجیه، اللهم اقبل علی بوجهك جل ثناوك.
واضح است مراد از اقبال نمودن خدا به وجه خودش، به تواتر رسیده كه وجه خدای تعالی انوار طیبه ی محمد و آل محمد است (صلی الله علیهم اجمعین) و توجه
[ صفحه 61]
به سوی ایشان (علیهم السلام) توجه به سوی خدا است لاغیر، و بدون توجه به سوی آنها هیچ طاعتی و عبادتی مقبول نیست، بلكه مردود و مطرود خواهد بود. و موید این است دعای توجه كه در «فقه الرضا (ع)» است كه مستحب است قبل از شروع به نماز شب خوانده شود و آن این است:
اللهم انی اتوجه الیك بنبیك نبی الرحمة و بالائمة الراشدین المهدیین من آل طه و یس و اقدمهم بین یدی حوائجی، فاجعلنی بهم وجیها فی الدنیا و الاخرة و من المقربین و لا تعذبنی بهم و ارزقنی بهم و لا تضلنی بهم و ارفعنی بهم و لا تضعنی بهم و اقض حوائجی بهم فی الدنیا و الاخرة انك علی كل شیی ء قدیر و بكل شیی ء علیم.
و نیز بخوانی دعائی كه در «كافی» است از حضرت ابی عبدالله (علیه السلام) كه می فرماید:
چون شب از خواب برخواستی بگو:
سبحان الله رب النبیین و اله المرسلین و المستضعفین و الحمد لله الذی یحیی الموتی و هو علی كل شیی ء قدیر.
فانه اذا قال ذلك، یقول الله (تبارك و تعالی):
صدق عبدی و شكر.
مجلسی (علیه الرحمة و الرضوان) در «بحارالانوار» تفسیر نموده مستضعفین را به ائمه (علیهم السلام) و استشهاد آورده به قول خدای تعالی كه:
و نرید ان نمن علی الذین استضعفوا فی الارض و نجعلهم ائمة و نجعلهم الوارثین.
[ صفحه 62]
الحمد لله الذی رد علی روحی لاحمده و اعبده.
و باز فرموده كه حضرت رسول (صلی الله علیه و آله) چون بیدار می شدند می خواندند:
الحمد الله الذی احیانی بعد ما اماتنی و الیه النشور.
پس متذكر امام عصر (عجل الله فرجه) گردیده سه مرتبه بگوئی:
صلی الله علیك یا صاحب الزمان و رحمة الله و بركاته الحمد
[ صفحه 59]
لله الذی احیانی بولایتك و ولایة آبائك الطاهرین.
و چون بشنوی صدای خروس را، باز متذكر امام زمان خود (ارواحنا فداه) بشوی و متذكر شوی ذكر خروسها را - چنانكه در حدیث است - كه می گویند:
اشهد ان لا اله الا الله، وحده لا شریك له، و اشهد ان محمدا سید النبیین و ان وصیه سید الوصیین و ان الله سبوح قدوس رب الملئكه و الروح.
و تو كمتر از خروسی نباشی كه دراین وقت متذكر خدا و رسول و ائمه ی هدی (صلی الله علیهم اجمعین) باشد و تو نباشی. پس از آن به آسمان نظیر كنی و متذكر امام زمان خود شوی و بخوانی دعائی را كه از حضرت ابی عبدالله (علیه السلام) منقول است كه:
چون نظر به آسمان انداختی بگو:
سبحان من جعل فی السماء بروجا و جعل فیها سراجا و قمرا منیرا و جعل لنا نجوما و قبله نهتدی بها الی التوجه الیه فی ظلمات البر و البحر. اللهم كما هدیتنا الی التوجه الیك و الی قبلتك المنصوبد لخلقك، فاهدنا الی نجومك التی جعلتها امانا لاهل الارض و لاهل السماء حتی نتوجه بهم الیك، فلا یتوجه المتوجهون الیك الا بهم،و لا یسلك الطریق الیك من سلك من غیرهم، و لا لزم المحجة من لم یلزمهم.
واضح است نجومی كه امان از برای اهل زمین و آسمان اند، ائمه ی هدی (سلام الله علیهم اجمعین) هستند، و موید این مطلب است فقره كه توقیع رفیع شرف صدور یافته - چنانكه صاحب «احتجاج» (ره) از شیخ كلینی (قدس سره) روایت می كند - در جواب عریضه ی اسحق بن یعقوب به دست محمد بن عثمان
[ صفحه 60]
عمری توقیع منیع صادر شد به خط مولای ما صاحب العصر و الزمان (ارواحنا فداء)، از جمله فقرات آن این است:
و اما وجه الانتفاع بی فی غیبتی فكما الانتفاع بالشمس اذا غیبتها عن الابصار السحاب و انی لامان لاهل الارض كما ان النجوم امان لاهل السماء...
پس مسواك كن و وضو بگیر و خود را متعطر كن كه تا ثواب نمازت هفتاد برابر شود و در تمام آداب و سنن و ادعیه ی مسواك و وضو باید متوجه امام خود (ارواحنا فداه) باشی.
لمولفه:
ایا سلاله ی طه نتیجه ی لولاك
منم كه كمترین اندر برت ز چوب اراك
چرا كه نام من اندر زبان نمی آری
ولیك در دهن توست روز و شب مسواك
بعد از آن برخیزی برای نماز شب، چون برخواستی به جهت نماز، بگوئی:
بسم الله و بالله و الی الله، ماشاء الله لا حول و لا قوة الا بالله،اللهم اجعلنی من زوارك و عمار مساجدك، و افتح لی باب توبتك، و اغلق عنی باب معصیتك و كل معصیة، و الحمد الله الذی جعلنی ممن یناجیه، اللهم اقبل علی بوجهك جل ثناوك.
واضح است مراد از اقبال نمودن خدا به وجه خودش، به تواتر رسیده كه وجه خدای تعالی انوار طیبه ی محمد و آل محمد است (صلی الله علیهم اجمعین) و توجه
[ صفحه 61]
به سوی ایشان (علیهم السلام) توجه به سوی خدا است لاغیر، و بدون توجه به سوی آنها هیچ طاعتی و عبادتی مقبول نیست، بلكه مردود و مطرود خواهد بود. و موید این است دعای توجه كه در «فقه الرضا (ع)» است كه مستحب است قبل از شروع به نماز شب خوانده شود و آن این است:
اللهم انی اتوجه الیك بنبیك نبی الرحمة و بالائمة الراشدین المهدیین من آل طه و یس و اقدمهم بین یدی حوائجی، فاجعلنی بهم وجیها فی الدنیا و الاخرة و من المقربین و لا تعذبنی بهم و ارزقنی بهم و لا تضلنی بهم و ارفعنی بهم و لا تضعنی بهم و اقض حوائجی بهم فی الدنیا و الاخرة انك علی كل شیی ء قدیر و بكل شیی ء علیم.
و نیز بخوانی دعائی كه در «كافی» است از حضرت ابی عبدالله (علیه السلام) كه می فرماید:
چون شب از خواب برخواستی بگو:
سبحان الله رب النبیین و اله المرسلین و المستضعفین و الحمد لله الذی یحیی الموتی و هو علی كل شیی ء قدیر.
فانه اذا قال ذلك، یقول الله (تبارك و تعالی):
صدق عبدی و شكر.
مجلسی (علیه الرحمة و الرضوان) در «بحارالانوار» تفسیر نموده مستضعفین را به ائمه (علیهم السلام) و استشهاد آورده به قول خدای تعالی كه:
و نرید ان نمن علی الذین استضعفوا فی الارض و نجعلهم ائمة و نجعلهم الوارثین.
[ صفحه 62]